Nanobellen is een opwindende nieuwe technologie die wereldwijd een revolutie teweegbrengt in de waterzuivering en bescherming van natuurlijke hulpbronnen. Onze gepatenteerde SIO-technologie genereert triljoenen belletjes met een diameter kleiner dan de golflengte van licht in vloeistoffen om opmerkelijke eigenschappen te leveren die gewone belletjes niet hebben. Onze bubbels zijn elektrisch geladen en blijven maandenlang in suspensie in vloeistoffen om de groei van planten te versnellen, de vorming van biofilm en minerale aanslag te voorkomen, de filtratie, oplosbaarheid, reinigende en smerende eigenschappen te verbeteren en nog veel meer.
Nanobellen zijn kleine, langdurige, gasbevattende holtes in waterige oplossingen. Dankzij hun unieke fysische en mechanische eigenschappen kunnen ze worden gebruikt om waterbronnen te optimaliseren, verwerkingstechnieken te verbeteren, de productie te verhogen en schaalbare oplossingen te bieden op verschillende gebieden van wetenschap en technologie, waaronder industriële, biologische en medische gebieden.
Nanobellen worden over het algemeen geclassificeerd als bellen met een diameter van minder dan 200 nanometer (nm). In tegenstelling tot grotere bellen die groter worden, snel opstijgen en barsten aan het wateroppervlak, blijven nanobellen lange tijd stabiel in water door hun sterke negatieve oppervlaktelading en neutraal drijfvermogen.
De door SIO gepatenteerde methode om in bulk Nanobellen te genereren produceert consistent oplossingen met een hoge dichtheid van optimaal grote nanobellen met een gemiddelde diameter van 85 nm op basis van onafhankelijke laboratoriumtests met behulp van Malvern’s NanoSight Nanoparticle Tracking Analysis software. Nanobellen van deze grootte zijn stabiel in vloeistof omdat ze een evenwicht hebben bereikt met de oppervlaktespanning van de bel, de interne druk, de druk van de omringende vloeistof, de oppervlaktelading en hun omgeving.
In samenwerking met het Fluid Engineering Laboratory van de Tokyo Metropolitan University De resultaten van onderzoek en experimenten worden weerspiegeld in de productie van producten.
Nanobellen hebben een neutraal drijfvermogen en kunnen maandenlang in vloeistof blijven zweven. Door de Brownse beweging zullen ze zich willekeurig door het water verplaatsen. Door dit unieke gedrag zorgen nanobellen voor een homogene verdeling van gas in de waterkolom en beluchten ze efficiënt het hele waterlichaam.
Het oppervlak tussen bellen in water gevuld met nanobellen is veel groter dan water gevuld met grotere bellen. Deze vergroting van het oppervlak zorgt voor een hogere gasmassatransfersnelheid en verhoogt de efficiëntie van chemische reacties met opgeloste of gesuspendeerde componenten in het water.
Een van de belangrijke eigenschappen van nanobellen is de elektrische lading op het oppervlak van de bel die de interactie van nanobellen bepaalt en hoe ze interageren met andere materialen zoals vaste deeltjes of oliedruppels. De elektrische potentiaal van een deeltje in een colloïdaal systeem kan worden uitgedrukt door de Zeta-potentiaal.
De zetapotentiaal wordt gemeten in mV en meet de grootte van de aantrekkingskracht tussen deeltjes en bellen of elektrostatische afstoting. Het is een nuttige indicator om de toestand van de oppervlaktelading van nanodeeltjes te begrijpen en om de langetermijnstabiliteit van dispersies te voorspellen.
Een hoog zeta-potentiaal betekent stabiliteit voor nanobellen in een suspensie door afstoting tussen de bellen. Omgekeerd leidt een lager zeta-potentiaal tot coagulatie en is het minder stabiel.
Nanobellen hebben een hoge negatieve oppervlaktelading die hen stabiel houdt in vloeistof en hen in staat stelt om voortdurend deel te nemen aan fysische, biologische en chemische interacties en deze te stimuleren.
Door het neutrale drijfvermogen en de negatieve oppervlaktelading van SIO-nanobellen kunnen ze maandenlang in suspensie blijven en zo een reserve aan meegevoerde zuurstof creëren. Dus wanneer zuurstof uit het water wordt verbruikt, verspreiden de nanobellen snel meer zuurstof in het water om de opgeloste zuurstofniveaus op een hoog niveau te houden. Deze extra gasreserve, die naar schatting tot 20% boven het verzadigingspunt ligt, zorgt voor een zeer efficiënte en consistente gasoverdracht in een breed scala van waterbehandelingsprocessen.
Een elektrische dubbele laag is een structuur van twee parallelle lagen van tegengestelde ladingen die verschijnen op een oppervlak van een voorwerp wanneer dit wordt blootgesteld aan een vloeistof.
Vaak heeft een vast oppervlak een negatieve lading en trekt het een tweede laag positieve ionen aan.
Nanobellen in waterige oplossingen hebben een sterke negatieve lading en worden aangetrokken door de elektrische dubbele laag en vervangen de vloeistof-vaste stof grensvlakken door gas-vaste stof grensvlakken. Dit verhoogt op zijn beurt de effectieve sliplengte en vermindert de wrijvingsweerstand van vloeistoffen en verbetert de smering.
